Mensen laten genieten van wijn

Door Erik van Duijn

Vaak wordt mij gevraagd waar de naam ‘de Wijntherapeut’ vandaan komt. We ‘duiken’ dan flink de geschiedenis in, zo ongeveer naar het jaar 2000, één van onze eerste wijntrips naar de Languedoc. Het was in Montpeyroux, in Wijnbar “le Vin ‘d Horloge”, waar het allemaal begonnen is met de naamgeving van onze wijnkoperij. We zaten aan een overheerlijke lunch en vroegen aan de lieftallige bediende naar de wijnkaart. “Die hebben we niet”, zei ze, maar ik zal onze wandelende wijnkaart even halen. En daar kwam hij dan, Jean Marc Wormser, een voormalig apotheker uit de Elzas en rond de eeuwwisseling in Montpeyroux beland om daar een Wijnbar te beginnen omdat ie ‘gek was van wijn’. Deze man dacht in wijn, droomde in wijn en geloofde in wijn. Hij kende alle boeren uit de streek en zijn kelder lag destijds vol met de meest mooie pareltjes van dat moment, zoals de wijnen van Sylvaín Fadat (Domaine d'Aupilhac), Guilhem Dardé (Mas des Chimères) en Christophe Peyrus (Clos Marie). En nog veel meer fraai spul.

Wij hadden een heerlijke middag. Een eenvoudige Franse lunch, maar met de goede wijn in de hoofdrol, zoals het hoort. Eerst de wijn dan het voer. Toen we vertrokken kregen we van Jean Marc zijn visitekaartje mee, voor het geval we hem nog nodig hadden voor tips in onze speurtocht naar goede wijnmakers. Op zijn kaart stond ook zijn titel: Vinotherapeut. Wat een vondst dacht ik, dat was echt vinothérapie vanmiddag, een gewezen apotheker die mensen heeft laten genieten van wijn.

Op de terugweg naar Nederland was de naam van ons bedrijf dus snel ‘geboren’: le Vinothérapeut zou het gaan heten. Maar hoe dichter we bij de Nederlandse grens kwamen hoe meer we overtuigd raakten van een Hollandse variant: De Wijntherapeut.

En zo is het gegaan. En niet anders.